วันอังคารที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ประวัติวอลเล่ย์บอล

กีฬาวอลเลย์บอล (Volleyball) ได้เริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2438 โดย William G. Morgan ผู้อำนวยการด้านพลศึกษาแห่งสมาคม Y.M.C.A. ( Young Mans Christian Association) เมืองโฮล์โยค ( Holyoke) มลรัฐแมสซาชูเซตส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งได้เกิดขึ้นเพียง 1 ปี ก่อนการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ ครั้งที่ 1 ณ กรุงเอเธนส์ โดยเขาได้พยายามคิดและดัดแปลงกิจกรรมต่างๆ เพื่อให้ใช้เป็นกิจกรรมนันทนาการหรือผ่อนคลายความตึงเครียดให้เหมาะสมกับฤดูกาล และเขาก็เกิดความคิดขึ้นในขณะที่ได้ดูเกมเทนนิส เพราะกีฬาเทนนิสเป็นกีฬาที่ต้องใช้อุปกรณ์ เช่น แร็กเกต ลูกบอล ตาข่าย และอุปกรณ์อื่นๆ อีกมาก จึงได้มีแนวคิดที่จะใช้ตาข่ายสูง 6 ฟุต 6 นิ้ว จากพื้นซุงเป็นระดับสูงกว่าความสูงเฉลี่ยของผู้ชาย และได้ใช้ยางในของลูกบาสเกตบอลมาทำเป็นลูกบอล แต่ปรากฏว่ายางในลูกบาสเกตบอลเบาและช้าเกินไป จึงได้ใช้ยางนอกของลูกบาสเกตบอล ซึ่งก็ปรากฏว่าใหญ่และหนาเกินไปไม่เหมาะสม ดังนั้น ในปี พ.ศ. 2449 Morgan ได้ติดต่อบริษัท A.G.Spalding and Brother ให้ทำลูกบอลตัวอย่างขึ้น 1 ลูก โดยมีขนาดเส้นรอบวง 25-27 นิ้ว น้ำหนัก 9-12 ออนซ์ เพื่อนำมาใช้แทนลูกบาสเกตบอล
           ในปี พ.ศ. 2495 คณะกรรมการบริหารสมาคมวอลเลย์บอลแห่งประเทศสหรัฐอเมริกา ได้เสนอให้ใช้ชื่อเป็นคำเดียวคือ Volleyball และนาย Morgan ได้แนะนำวิธีการเล่นให้แก่ Dr.Frank Wook ซึ่งเป็นนักฟิสิกส์ และ John Lynoh หัวหน้าหน่วยดับเพลิง โดยได้ร่วมกันร่างกฎเกณฑ์ในการเล่นขึ้น 10 ข้อ ดังนี้
1.เกม (Game) เกมหนึ่งประกอบด้วย 9 อินนิ่ง (Innings) เมื่อครบ 9 อินนิ่ง ฝ่ายใดได้คะแนนมากว่าเป็นฝ่ายชนะ
2. อินนิ่ง หมายถึง ผู้เล่นของแต่ละชุดได้เสิร์ฟทุกคน
3. สนามเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 25 ฟุต ยาว 50 ฟุต
4. ตาข่ายกว้าง 2 ฟุต ยาว 27 ฟุต สูงจากพื้น 6 ฟุต 6 นิ้ว
5. ลูกบอลมียางในหุ้มด้วยหนังหรือผ้าใบ วัดโดยรอบไม่น้อยกว่า 25 นิ้วและไม่เกิน 27 นิ้ว มีน้ำหนักไม่น้อยกว่า 9 ปอนด์ และไม่เกิน 12 ปอนด์
6. ผู้เสิร์ฟและการเสิร์ฟ ผู้เสิร์ฟจะต้องยืนด้วยเท้าหนึ่งบนเส้นหลัง และตีลูกบอลด้วยมือข้างเดียว อนุญาตให้ทำการเสิร์ฟได้ 2 ครั้ง เพื่อที่จะส่งลูกบอลไปยังแดนคู่ต่อสู้เช่นเดียวกับเทนนิส การเสิร์ฟจะต้องตีลูกบอลได้อย่างน้อย 10 ฟุต และห้ามเลี้ยงลูกบอล อนุญาตให้ถูกตาข่ายได้ แต่ถ้าลูกบอลถูกผู้เล่นคนอื่นๆ ก่อนถูกตาข่ายและถ้าลูกข้ามตาข่ายไปยังแดนคู่ต่อสู้ถือว่าดี แต่ถ้าลูกออกนอกสนาม จะหมดสิทธ์การเสิร์ฟ ครั้งที่ 2
7. การนับคะแนนลูกเสิร์ฟที่ดีฝ่ายรับจะไม่สามารถโต้ลูกกลับมาได้ให้นับ 1 คะแนนสำหรับฝ่ายเสิร์ฟ ฝ่ายที่จะสามารถทำคะแนนได้คือฝ่ายเสิร์ฟเท่านั้น ถ้าฝ่ายเสิร์ฟทำลูกบอลเสียในแดนของตนเอง ผู้เสิร์ฟจะหมดสิทธิ์ในการเสิร์ฟ
8. ลูกบอลถูกตาข่าย (ลูกเสิร์ฟ) ถ้าเป็นการทำเสียครั้งที่ 1 ให้ขานเป็นลูกตาย
9. ลูกบอลถูกเส้น ให้ถือเป็นลูกออก
10. การเล่นและผู้เล่น การถูกตาข่ายโดยผู้เล่นทำลูกบอลติดตาข่าย หรือ ลูกบอลถูกสิ่งกีดขวาง และกระดอนเข้าสู่สนามถือเป็นลูกดี
         ปี พ.ศ. 2495 ได้มีการจัดแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงขึ้นครั้งแรก โดยมีนาย Migaki Nishikawa ประธานสมาคมวอลเลย์บอลแห่งประเทศญี่ปุ่น โดยจัดให้มีการแข่งขันระหว่างประเทศในแถบตะวันออกไกล และกีฬาวอลเลย์บอลนี้ได้ถูกจัดเข้าแข่งขันในโอลิมปิกครั้งแรกที่เมืองเฮลซิงกิ และมีการแข่งขันวอลเลย์บอลชิงแชมป์โลกครั้งแรกที่เมืองสโคร์ จากนั้นสมาคมวอลเลย์บอลแห่งญี่ปุ่นก็มีการส่งเสริมกีฬาชนิดนี้มาก โดยส่งทีมวอลเลย์บอลของมหาวิทยาลัย Lashita ซึ่งชนะเลิศการแข่งขันของประเทศญี่ปุ่นไปแข่งที่สหรัฐอเมริกา

อุปกรการเล่นวอลเล่ย์บอล

สนาม

ขนาดของสนาม
ขนาดของสนามแข่งขัน เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาด 18 เมตร * 9 เมตร ล้อมรอบด้วยบริเวณเขต
รอบสนามอย่างน้อย 2 เมตร (สนามกลางแจ้งต้องมีบริเวณรอบสนามอย่างน้อย 3 เมตร) และไม่มี
สิ่งกีดขวางใด ๆ ความสูงจากพื้นสนามขึ้นไปไม่น้อยกว่า 7 เมตรการแข่งขันระหว่างชาติ เขตรอบ
สนามต้องไม่น้อยกว่า 5 เมตร

พื้นสนาม
พื้นสนามเรียบและเป็นพื้นราบ พื้นสนามต้องไม่ทำด้วยสิ่งที่ก่อให้เกิดอันตรายแก่ผู้เล่นและไม่อนุญาต
ให้ใช้พื้นสนามขรุขระ เปียก หรือลื่น เช่น ซีเมนต์ หญ้า ฯลฯ สนามแข่งขันในร่มต้องมีพื้นสีเขียว เป็นสี
อ่อนและสีสว่าง สนามกลางแจ้งอนุญาตให้มีความลาดเอียงได้ไม่เกิน 5 มิลลิเมตร และห้ามใช้สนามที่ทำ
ด้วยโลหะหรือของแข็งอื่น ในการแข่งขันระหว่างชาติอนุญาตให้ใช้ได้เฉพาะพื้นสนามเป็นพื้นไม้หรือ
สังเคราะห์อื่น ๆ สำหรับพื้นลักษณะอื่น ๆ ต้องได้รับการรองรับจากสหพันธ์วอลเลย์บอลนานาชาติ
(ไอ.วี.บี.เอฟ) เส้นสนามต้องมีสีที่แตกต่างจากพื้นสนามการแข่งขันและบริเวณเขตรอบสนาม

เส้นสนาม
เส้นทุกเส้นกว้าง 5 เซนติเมตร มีสีอ่อนและแตกต่างจากพื้นสนาม เส้นข้างสองเส้นและเส้นหลังสองเส้น
เป็นเส้นกำหนดเขตสนามแข่งขันรวมอยู่ในสนามแข่งขันขนาด 18 เมตร * 9 เมตรด้วย

เส้นแบ่งแดน แบ่งสนามแข่งขันออกเป็นสองส่วนเท่า ๆ กัน เส้นนี้อยู่ใต้ตาข่ายโดยลากจากเส้นด้าน
หนึ่งไปสู่เส้นข้างอีกด้านหนึ่ง

เขตรุก ลากเส้นขนานกับจุดกึ่งกลางของเส้นแบ่งแดนไปบรรจบกับเส้นทั้งสองเส้น เส้นเขตรุกและ
เขตรับ ของทั้งสองฝ่ายนี้สมมติว่ามีความยาวออกไปโดยไม่มีกำหนด

เขตเสิร์ฟ จากเส้นยาว 15 เซนติเมตร สองเส้นจากปลายสุดของสนาม โดยเขียนให้ห่างจากเส้นหลัง
20 เซนติเมตร ซึงเขียนจากปลายเสนข้างด้านข้างหนึ่งเส้น และเข้าไปทางซ้ายระยะห่างกัน 3 เมตร อีกหนึ่งเส้น

ตาข่าย (Net)
ตาข่าย ทำด้วยวัสดุสีดำ ตาขาองตาข่ายเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ยาวด้านละ 10 เซนติเมตร ตาข่ายมีขนาด
กว้าง 1 เมตร ยาว 9.5 เมตร ที่ขอบบนตาข่ายมีแถบสีขาวกว้าง 5 เซนติเมตร เย็บติดตลอดความยาวของ
ตาข่าย และมีเชือกร้อยผ่านชายล่างสุดของตาข่ายและผูกกับเสาทั้งสองข้างเพื่อทำให้ตาข่ายตึง

ความสูง ของตาข่ายสำหรับชายสูง 2.43 เมตร และสำหรับหญิงสูง 2.24 เมตร
แถบข้าง ใช้แถบสีขาวกว้าง 5 เซนติเมตร ยาว 1 เมตน ติดที่ปลายตาข่ายแต่ละด้านตั้งได้ฉาก
กับเส้นแบ่งแดน แถบข้างนี้ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของตาข่าย

เสาอากาศ ทำด้วยหลอดใยแก้วหรือวัสดุอื่นที่คล้ายกันมีความยาว 1.8 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลาง 10
มิลลิเมตร ทาสีขาวและสีแดงสลับกันเป็นช่วง ๆ ช่วงละ 10 เซนติเมตร เสาอากาศมี 2 ต้น แต่ละต้น
ผูกติดที่ขอบนอกสุดแถบข้างแต่ละด้าน โดยให้ยื่นเหนือตาข่ายขึ้นไป 80 เซนติเมตร เสาอากาศถือ
เป็นส่วนหนึ่งของตาข่ายและเขตจำกัดของด้านข้าง


เสาขึงตาข่าย (Poles)
เสาขึงตาข่ายทั้งสองเส้นควรจะมีลักษณะกลมและเรียบสามารถปรับระดับความสูงได้ 2.25 เมตร เสาขึง
ตาข่ายต้องยึดติดอยู่กับพื้นสนาม และอยู่ห่างเส้นข้างระหว่าง 50 - 100 เซนติเมตร

ลูกบอล (Ball)
ลูกบอลต้องมีลักษณะทรงกลมทำด้วยหนังอกที่ยืดหยุ่นได้ มียางในทำด้วยยางหรือวัสดุที่คล้ายคลึงกัน
สีต้องเป็นไปตามแบบและมีสีอ่อน เส้นรอบวงระหว่าง 65 - 67 เซนติเมตร น้ำหนัก ระหว่าง 260 - 270
กรัม แรงกัดระหว่าง 0.40 - 0.45 กก. / ตร.ซม.

วันจันทร์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ประโยชน์ของการเล่นวอลเล่ย์บอล

ประโยชน์ของการเล่นวอลเลย์บอล
๑. วอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่ฝึกหัดเล่นให้เป็นได้ง่ายและเล่นได้ทุกเพศทุกวัย เมื่อเล่นวอลเลย์บอลเป็นแล้ว จะทำให้ผู้เล่นสามารถเล่นกีฬาได้นานกว่ากีฬาบางประเภท ซึ่งคุ้มกับที่ได้ฝึกฝนมาแม้แต่สตรีที่มีบุตร
แล้วหากมีร่างกายแข็งแรงก็สามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้เป็นอย่างดี
๒. วอลเลย์บอลเป็นกีฬาประเภททีม จึงต้องมีการฝึกซ้อมเพื่อให้การเล่นในทีมมีความสัมพันธ์และรักใคร่ปรองดอง เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน หากทีมใดขาดความสามัคคีแล้ว เมื่อลงแข่งขันย่อมจะมีชัยชนะได้ยาก ผลของการเล่นกีฬาประเภทนี้จึงสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ให้มีนิสัยรักใคร่สามัคคีกันระหว่าง
หมู่คณะมากยิ่งขึ้น
๓. วอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่ช่วยฝึกฝนให้ผู้เล่นมีไหวพริบที่ชาญฉลาดและแก้ปัญหา อย่างฉับพลันทันที เพราะการเล่นวอลเลย์บอลนั้นผู้เล่นจะต้องเคลื่อนไหวร่างกายอยู่ตลอดเวลา รวมทั้งต้องมีไหวพริบที่ดีสามารถตัดสินใจและแก้ปัญหาเฉพาะหน้าต่าง ๆ ได้จึงจะทำให้มีชัยชนะในการเล่น
๔. การเล่นวอลเลย์บอลเป็นการส่งเสริมและฝึกให้ผู้เล่นมีจิตใจเยือกเย็น สุขุม รอบคอบ อารมณ์มั่นคง มีสมาธิดี มีความเชื่อมั่นในตัวเอง เพราะผู้เล่นที่อารมณ์ร้อน มุทะลุ ดุดัน เอาแต่ใจตนเอง จะทำให้การเล่นผิดพลาดบ่อย ๆ ถ้าเป็นการแข่งขันก็จะแพ้ฝ่ายตรงข้ามได้ง่าย ซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้ล้วนแต่มีประโยชน์ต่อตัวผู้เล่นวอลเลย์บอล
ที่จะนำมาประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวันให้เกิด ประโยชน์ต่อตนเองและสังคมอีกด้วย
๕. วอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่เล่นได้โดยไม่จำกัดเวลา ถ้าหากผู้เล่นรู้จักการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ซึ่งอาจ
จะเล่นตอนเช้า สาย บ่าย เย็นหรือแม้แต่ในเวลากลางคืนก็ได้ถ้ามีแสงสว่างเพียงพอ และเล่นได้ทั้งในที่ร่ม
หรือกลางแจ้ง
๖. การเล่นวอลเลย์บอล ผู้เล่นต่างก็อยู่ในแดนของตนเองและมีตาข่ายขึงกั้นกลางสนาม ทำให้ไม่มีโอกาสที่จะปะทะกันระหว่างผู้เล่นทั้งสองฝ่าย จึงไม่ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทกันขึ้น
๗. วอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่ช่วยส่งเสริมบุคลิกภาพของผู้เล่นอย่างหนึ่ง เพราะผู้เล่นจะต้องถูกฝึกให้มีระเบียบ
มีวินัย มีเหตุมีผล รู้จักการเป็นผู้นำผู้ตาม และมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตน ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นการปลูกฝังนิสัยอันมีผลที่จะนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน ด้วย
๘. วอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่มีกฎกติกา ผู้เล่นต้องเคารพและปฏิบัติตามกฎกติกาการเล่น ดังนั้นการเล่นวอลเลย์บอล
ย่อมช่วยสอนให้ผู้เล่นรู้จักความยุติธรรม มีความอดทนอดกลั้น รู้จักเคารพสิทธิของผู้อื่น
๙. วอลเลย์บอลเป็นกีฬาประเภทหนึ่ง ที่ช่วยเสริมสร้างสมรรถภาพทางด้านร่างกายให้มีความสมบูรณ์ แข็งแรง เพราะผู้เล่นจะต้องฝึกให้ร่างกายแข็งแรง มีความอดทน มีความคล่องแคล่วว่องไว มีพลังและความเร็ว เมื่อร่างกายได้ออกกำลังกายแล้วยังช่วยให้ระบบต่างๆ ภายในร่างกายได้ทำงานประสานสัมพันธ์กัน
เป็นอย่างดีและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น เมื่อร่างกายแข็งแรงก็จะช่วยเพิ่มความสามารถ
ของร่างกายให้มีความต้านทานได้ดีด้วย
๑๐. กีฬาวอลเลย์บอลเหมือนกับกีฬาประเภทอื่น ๆ ที่สร้างความมีน้ำใจนักกีฬา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ การรู้จักแพ้
ชนะและอภัย นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือในการเป็นสื่อกลางก่อให้เกิดความสนิทสนมคุ้นเคยและมีสัมพันธ
์ไมตรีอันดีต่อกัน ทั้งระหว่างภายในประเทศและระหว่างประเทศได้อย่างดี
๑๑. ปัจจุบันผู้เล่นวอลเลย์บอลที่มีความสามารถสูง ยังมีสิทธิ์ได้เข้ามาศึกษาต่อในระดับสูงบางสาขา บางสถาบัน ทั้งสถานการศึกษาของรัฐและเอกชน นอกจากนี้ยังมีหลายหน่วยงานทารับบุคคลที่เป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลเข้าทำงาน เพราะวอลเลย์บอลกำลังเป็นกีฬาที่นิยมของวงการทั่วไปและมีการแข่งขันกันอยู่ เป็นประจำ

วันอังคารที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

๑. สาระสำคัญ
          กีฬาวอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่ดัดแปลงมาจากกีฬา ๓ ชนิด คือ เทนนิส เบสบอล และ
แฮนด์บอล เข้าด้วยกัน ทำให้ผู้เล่นต้องมีการเคลื่อนที่ ที่ต้องอาศัยความสัมพันธ์ของระบบ
ประสาท และระบบกล้ามเนื้อ ทำให้ผู้เล่นมีสมรรถภาพทางกายที่ดี วอลเลย์บอลเป็นกีฬา
ประเภททีมที่ช่วยเสริมสร้างความสามัคคีในหมู่คณะ และฝึกความเป็นผู้นำ ผู้ตามที่ดี
สามารถเล่นด้วยความสุขสนุกสนานเกิดประโยชน์ต่อตนเองและสังคม

๒. ผลการเรียนรู้ที่คาดหวัง
          รู้ และเข้าใจเกี่ยวกับความรู้ทั่วไปของกีฬาวอลเลย์บอล และข้อตกลงเบื้องต้น
ในการเรียนการสอนวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา พ ๓๓๑๐๑ (วอลเลย์บอล)